Van alcohol afkomen

Toen ik opgroeide was er altijd wel iets, of het nu Wellbutrin was, of Seroxat, of Zoloft, of het nu Lexapro was, wat dan ook, ze waren gewoon – er was iets mis met mij. Als volwassene kwam ik dus op een punt dat – er was me verteld dat er iets mis met me was – het me gewoon niets meer kon schelen. Voor mij was alcohol de enige manier om dat alles te verzachten.

Hij liet de bezorgdheid verdwijnen. Hij liet de depressiviteit verdwijnen. Wanneer ik blij was, dan was hij iets sociaals. Weet je, ik kon met iedereen blij zijn. Wanneer ik ’s avonds verdrietig was, kon ik iets nemen. Als ik me verveelde, weet je, kon ik altijd wel een reden verzinnen om ergens voor te drinken. En ik zat er gewoon in vast. Het kon me niet schelen wie ik pijn deed en vooral mezelf niet.

Naarmate ik hier in Narconon door het programma heen ging, leerde ik bij elk deel van dit programma wel iets over mezelf. En uiteindelijk begon ik weer bij te trekken en begonnen mensen me aan het lachen te brengen en begon ik me meer op mijn gemak te voelen.

Narconon gaf me mijn leven terug. Narconon gaf me mijn ziel. Narconon gaf me mijn glimlach terug. Narconon gaf me mijn gezondheid. Narconon gaf me mijn geluk en die dingen zijn waar het leven echt om draait. Het draait om een evenwicht van die dingen, je familie hebben, relaties hebben, herinneringen vormen, aan de slag gaan en iets voor elkaar krijgen.

En het heeft me zoveel gegeven dat ik zelfs niet onder woorden kan brengen waar ik nu zou zijn als ik hier niet was gekomen. Dus, dank je wel Narconon.

Meer Video’s